Πριν να γίνει διάσημος και πλούσιος, ο Κερτ Κομπέιν ήταν ένας νέος που αγωνιούσε για το μέλλον του και την τεράστια ανεργία που υπήρχε στο Σηάτλ.
Ο Κερτ ήταν διατεθειμένος ακόμα και τουαλέτες να καθαρίσει. Σε ένα σημειωματάριο είχε σχεδιάσει ακόμη και τη διαφημιστική αφίσα της εταιρίας του.
Στο σπιράλ τετράδιο διαβάζουμε:
Υπηρεσία Καθαρισμού «Το Πεύκο»
Βασική συντήρηση
Φιλικό, γρήγορο και καθαρό.
Μπάνια – τουαλέτα – σφουγγάρισμα – καθρέφτες – χαρτοπετσέτες
Προμήθειες – Γραφείο – Σκόνη – Ηλεκτρική σκούπα – σκούπισμα – τασάκια – σκουπίδια – παράθυρα
Στο διαφημιστικό έντυπο που σχεδίαζε έγραφε ακόμη:
Περιορίζουμε επίτηδες τον αριθμό των γραφείων που εξυπηρετούμε, έτσι ώστε να σας καθαρίζουμε προσωπικά για όσο χρόνο χρειάζεται.
Σας εγγυόμαστε χαμηλότερες τιμές κατά 50 δολάρια από την υπηρεσία καθαρισμού που χρησιμοποιείτε τώρα.
Οι άλλες υπηρεσίες δίνουν συνήθως πολλά κτίρια στον κάθε εργαζόμενο, γι’ αυτό καταλήγουν να καθαρίζουν γρήγορα και απρόσεκτα επειδή βιάζονται.
ΑΛΛΑ ΣΤΟ «ΠΕΥΚΟ» ….»
Οι πωλήσεις του δίσκου “Nevermind” έκαναν τον Κομπέιν εκατομμυριούχο
Από την ανέχεια στα εκατομμύρια
Το 1987 η κατάσταση για τους Nirvana ήταν απογοητευτική.
Καμία δισκογραφική εταιρεία δεν ενδιαφερόταν για τη μουσική τους και έπρεπε να ζήσουν με 30 δολάρια που έβγαζαν από κάθε εμφάνιση τους.
Οι δύσκολες συνθήκες ενέπνευσαν το επιχειρηματικό δαιμόνιο του τραγουδιστή, Κερτ Κομπέιν.
Είχε καθαρίσει τουαλέτες στο παρελθόν, όταν εργαζόταν στην υπηρεσία καθαρισμού «Λεμόνι».
Ο μπασίστας του συγκροτήματος και παλιός φίλος του Κομπέιν, Κρις Νοβοσέλιτς, αποκάλυψε σε συνέντευξή του: «Ο Κερτ δούλευε τις νύχτες ως επιστάτης. Καθάριζε τις τουαλέτες, βασικά. Έτσι πλήρωσε το πρώτο ντέμο του συγκροτήματος».
Το 1991 κυκλοφόρησε ο δεύτερος δίσκος των Nirvana, το «Nevermind», που αργότερα έγινε παγκόσμια επιτυχία.
Ακόμα και τότε, δεν σταμάτησαν τα οικονομικά προβλήματα του Κομπέιν.
Του έκαναν έξωση απ’ το διαμέρισμά του, επειδή δεν είχε να πληρώσει το νοίκι και έμενε στο αυτοκίνητό του.
Ευτυχώς για τον Κομπέιν, το συγκρότημα ξεκίνησε περιοδεία και τα έξοδα της διαμονής επωμίστηκε η δισκογραφική εταιρία κι όχι ο «αδέκαρος» τραγουδιστής.
Μόλις ένα χρόνο μετά, ο Κομπέιν ήταν εκατομμυριούχος.
Οι πωλήσεις του Nevermind είχαν ξεπεράσει κάθε προηγούμενο και ο Κομπέιν κολυμπούσε στα χρήματα.
Όμως παρέμεινε ένα παιδί του λαού.
Πήγε να αγοράσει φάρμακα για το στομάχι του και όταν άκουσε το λογαριασμό, έγινε έξαλλος και δεν τα αγόρασε.
Κόστιζαν 140 δολάρια.
Ακριβά για τον μέσο εργαζόμενο, αλλά ο Κομπέιν είχε βγάλει 5 εκατομμύρια δολάρια μέσα σε ένα χρόνο!
Σε μια συναυλία στο Σικάγο, οι θεατές του έκλεψαν τα παπούτσια.
Την επόμενη μέρα, πήγε στο στούντιο για ηχογράφηση και φορούσε μόνο τις κάλτσες του.
Τον ρώτησαν: «Καλά, δεν έχεις άλλα παπούτσια;»
Η απάντησή του Κομπέιν ήταν λιτή: «Όχι».
