Σίγουρα οι περισσότεροι θα νομίζουν πως αυτό το τραγούδι μιλάει για ένα μεγάλο έρωτα.
Η αλήθεια όμως είναι άλλη
Ο Μάρκος Βαμβακάρης ήταν από τη Σύρο. Στην αυτοβιογραφία του που επιμελήθηκε η Αγγελική Βέλλου – Κάιλ παίρνουμε μια γεύση πώς οι παιδικές εικόνες από τις συριανές εξοχές, ενέπνευσαν τον δημιουργό για το εν λόγω τραγούδι.
Οχτώ περιοχές του νησιού το Πατέλι, ο Φοίνικας, το Πισκοπιό (Επισκοπείο), η Παρακοπή, ο Γαλησσάς, η Ντελαγκράτσια (Ποσειδωνία), το Νιχώρι και η Αληθινή.
Το 1935 ο Μάρκος λέει ”αποφάσισα να πάρω τον Μπάτη, τον αδελφό μου τον μικρό, τον βετεράνο του μπουζουκιού Αργύρη και κάποιον πιανίστα Ροβερτάκη και αποφάσισα να ταξιδέψω στη Σύρα για πρώτη φορά, που είχα είκοσι χρόνια να τη δω.
Και έπαιξα σε ένα μαγαζί στην παραλία και κάθε βράδυ εγέμιζε από κόσμο και έκατσα περίπου δύο μήνες.
Και όταν εγύρισα στον Πειραιά, έγραψα και τη “Φραγκοσυριανή”».
Αφορμή, όπως λέει ο ίδιος, ήταν μια πανέμορφη κοπέλα πελάτισσα του μαγαζιού με υπέροχα μαύρα μάτια.
Αναφέρει ”Εγώ όταν έπαιζα κοίταζα πάντα κάτω και όχι τον κόσμο. Ένα βράδυ όμως εκεί που έπαιζα σηκώνω ξαφνικά το κεφάλι και βλέπω μια ωραία κοπέλα να με κοιτά.
Τα μάτια της ήταν μαύρα Αυτό ήταν …δεν ξανασήκωσα το κεφάλι μου άλλο εκείνο το βράδυ .Την σκεφτόμουν όμως …. την σκεφτόμουν όλο το βράδυ .
Πήρα λοιπόν το μολύβι και έγραψα ”Μια φούντωση μια φλόγα …λες και μάγια μου ‘χεις κάνει Φραγκοσυριανή γλυκιά ” Ούτε και ξέρω πως την έλεγαν .Ούτε και εκείνη ξέρει πως το έγραψα για κείνη .
Η «Φραγκοσυριανή» βέβαια μοιάζει να γνώρισε δύο ζωές: Μια αρχικά όταν γράφτηκε, που έκανε μεγάλη επιτυχία, και μια δεύτερη στην πρώτη αναβίωση του ρεμπέτικου, στην δεκαετία του ’60,
όταν κατόπιν πρωτοβουλίας του Βασίλη Τσιτσάνη την επανεκτέλεσε ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης σε ενορχήστρωση του τρικαλινού δημιουργού και με μπουζούκια τον Στέλιο Μακρυδάκη και τον Γιάννη Καραμπεσίνη, το 1961.
Τότε ήταν που γνώρισε και τη μεγάλη επιτυχία. Ας απολαύσουμε αυτό το όμορφο τραγούδι
