Για την πορεία του στο θέατρο, τις μεγάλες επιτυχίες του αλλά και τον έpωτα μίλησε ο Γιώργος Κωνσταντίνου στην εκπομπή «Δύο στις 10».

Όπως εξομολογήθηκε τυχαία έγινε ηθοποιός καθώς την εποχή εκείνη τα παιδιά ήταν «ανερμάτιστα», δεν είχαν προοπτικές και εξέφραζαν μόνο όνειρα χωρίς να τα νιώθουν.

«Η μητέρα μου μου είπε “θες να γίνεις ηθοποιός;” Και είπα “ναι” χωρίς να το νιώθω. Το σκέφτηκε γιατί έλεγα να γίνω οδοντοτεχνίτης, κάτι περίεργα πράγματα, σμηνίτης, αεροπόρος και λέει “ας του πω κι αυτό”».

«Μόνο όταν πήγα στο Θέατρο Τέχνης, μπήκε στο αίμα μου» πρόσθεσε.

Οι επιτυχίες του πολλές στο θέατρο και τον κινηματογράφο ωστόσο ορισμένες όπως το ρόλος του στο «Η δε γυνή να φοβήται τον άνδρα» και η επική ατάκα του με το «προφιτερόλ» έχουν γράψει στη συνείδηση του κόσμου. «Τους λέω “είναι απίστευτο τι έχω τραβήξει με αυτό το πράγμα. Έχω κάνει τόσα πράγματα γιατί έχετε μείνει στο προφιτερόλ;”»

«Το θέατρο δεν είναι επάγγελμα, είναι δημιουργία, πάντα ήμουν στρατιώτης στη δουλειά μου» ανέφερε σε άλλο σημείο.

Ερωτηθείς για τον έρωτα και το συναίσθημα στη ζωή του προτίμησε να μην απαντήσει.

«Αυτά είναι προσωπικά δεδομένα, δεν αναφέρομαι σε αυτά τα πράγματα, δεν έχουν αξία».

«Συναίσθημα είχα πάντα, είχα ευαισθησίες. Είναι φυσικό, πέρασα από μία κατοχή, πολλά δεινά της χώρας μας. Αντί να με κάνουν σκληρό σε εμένα λειτούργησε ανάποδα, έγινα συναισθηματικός».

Σχολιάζοντας την πληθώρα τηλεοπτικών σειρών τα τελευταία χρόνια στην τηλεόραση είπε: «Η μυθοπλασία στην τηλεόραση είναι μια μόδα».

«Η μυθοπλασία στην τηλεόραση είναι μία μόδα. Ό,τι αγαπάει ο κόσμος είναι αυτό που αγαπάει, δεν το αμφισβητεί κανένας».

Φιλίες από τον χώρο κράτησε; «Όχι, οι χρόνοι μας ήταν διαφορετικοί πάντα, φίλοι είμαστε όλοι, αλλά δεν έχουμε συχνότητα. Δεν βρισκόμαστε συνέχεια, ο καθένας έχει διαφορετική ζωή».