Όταν γεννήθηκε η Έλι Γκόλντστιν, τον Δεκέμβριο του 2001, οι γιατροί είπαν στους γονείς της ότι δεν θα μπορούσε ποτέ να περπατήσει ή να μιλήσει, λόγω του συνδρόμου Down. Η Βρετανίδα τους διέψευσε, καθώς κάνει καριέρα μοντέλου.
Μάλιστα, έγραψε ιστορία, όταν έγινε το πρώτο μοντέλο με σύνδρομο Down που πόζαρε για το εξώφυλλο της Vogue.
Σήμερα, στα 22 της χρόνια, μόλις αγόρασε το δικό της σπίτι στο Έσσεξ και πρόσφατα κυκλοφόρησε ένα βιβλίο για τη ζωή της, με τίτλο «Against All Odds».
Η Έλι Γκόλνστιν και η μητέρα της, Ιβόν, μίλησαν στο BBC περιγράφοντας τη ζωή του 22χρονου μοντέλου. Αυτά είναι τα λόγια τους.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
«Πάντα ήθελα να γίνω μοντέλο, αλλά δεν έβλεπα κανέναν σαν εμένα στα εξώφυλλα των περιοδικών, οπότε δεν ήμουν σίγουρη ότι θα μπορούσα να το κάνω. Αλλά τώρα ζω το δικό μου όνειρο.
Δεν συνειδητοποίησα ότι θα γινόμουν διάσημη μία ημέρα, αλλά απολαμβάνω τόσο πολύ να φοράω όμορφα φορέματα. Συμμετείχα σε τρία σόου στην εβδομάδα μόδας του Λονδίνου φέτος και ήταν υπέροχα.
Φέτος έγιναν τόσο πολλά καλά πράγματα, αλλά το καλύτερο πιθανότατα ήταν η έκδοση του βιβλίου μου. Ήμουν τόσο υπερήφανη και ενθουσιασμένη. Σκέφτηκα “ουάου, αυτό είναι το δικό μου βιβλίο και μπορώ να το διαβάσω”.
Επίσης φέτος έκανα γυρίσματα για ένα ντοκιμαντέρ του Channel 4 για το πρακτορείο μου, το οποίο θα προβληθεί την επόμενη χρονιά και ανυπομονώ να το δω.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Είμαι στο τελευταίο έτος της σχολής καλών τεχνών και θέλω να συνεχίσω να ασχολούμαι με το μόντελινγκ και την υποκριτική όταν αποφοιτήσω. Ποτέ δεν αγχώνομαι, είμαι πολύ σίγουρη.
Όταν έκανα τη φωτογράφιση για τη Vogue, δεν ήξερα αν η φωτογραφία μου θα μπει στο εξώφυλλο. Ήμουν στη σχολή όταν το ανακάλυψα, έκλαιγα και ούρλιαζα. Οι φίλοι μου μού είπαν “σε αγαπάμε”, “είμαστε υπερήφανοι για εσένα” και “μπράβο”.
Φέτος κυκλοφόρησε η πρώτη Barbie με σύνδρομο Down και μου ζήτησαν να κάνω μια φωτογράφιση. Ένιωσα υπερήφανη. Όταν είδα την κούκλα σκέφτηκα “Θεέ μου, τη λατρεύω”. Ήταν υπέροχο να βλέπω μια κούκλα που μου μοιάζει.
Αυτό που αγαπώ περισσότερο είναι ο χορός. Θα ήθελα μια ημέρα να συμμετάσχω στο Strictly Come Dancing. Πριν από μερικές εβδομάδες παρακολούθησα τα γυρίσματα, αλλά ήθελα να είμαι στην πίστα και όχι στο κοινό.
Μόλις αγόρασα σπίτι και ανυπομονώ για τα Χριστούγεννα. Διαψεύδω τους άλλους και είμαι πρότυπο για ανθρώπους όπως εγώ. Οι γιατροί έλεγαν ότι δεν θα μιλούσα και τώρα δεν σταματάω να μιλάω! Πάντα πρέπει να πιστεύεις στον εαυτό σου.
Μια ημέρα θέλω να κάνω μόντελινγκ στη Νέα Υόρκη, να περπατήσω στο κόκκινο χαλί και την πασαρέλα. Ποτέ μην εγκαταλείπετε τις ελπίδες και τα όνειρά σας. Να είστε ο εαυτό σας και πάντα ευτυχισμένοι. Απλά βγείτε εκεί έξω και «σπάστε τα»».
«Όταν γεννήθηκε η Έλι σοκαριστήκαμε μαθαίνοντας ότι έχει σύνδρομο Down. Οι γιατροί είπαν ότι δεν θα περπατήσει, ούτε θα μιλήσει ποτέ και νοσηλεύτρια ανέφερε ότι ίσως να θέλαμε να την αφήσουμε στο νοσοκομείο. Δυσκολεύτηκα να αποδεχθώ τη διάγνωση και να δεθώ μαζί της.
Μας είπαν ότι η Έλι χρειαζόταν επέμβαση καρδιάς, οπότε ήμουν αρκετά νευρική με το να την πλησιάσω. Όταν ήταν πέντε μηνών, υποβλήθηκε σε δεκάωρη χειρουργική επέμβαση, για να κλείσουν τις τρύπες στην καρδιά της. Έμεινε 10 ημέρες στη ΜΕΘ και άλλη μία εβδομάδα στη μονάδα αυξημένης φροντίδας.
Έπειτα από τρεις εβδομάδες μπορέσαμε να την πάρουμε σπίτι και η προσωπικότητά της άρχισε να λάμπει.
Παρά τα όσα είπαν οι γιατροί, περπάτησε όταν ήταν 18 μηνών και έως τα τρίτα γενέθλιά της μιλούσε. Μπορούσε να διαβάσει όταν ξεκίνησε το σχολείο. Πήγε σε ειδικό σχολείο μόνο όταν ήρθε η ώρα να δώσει εξετάσεις.
Όταν ήταν έφηβη, αποφασίσαμε να πούμε στην Έλι ότι έχει σύνδρομο Down. Ήμασταν αγχωμένοι για την αντίδρασή της και της δείξαμε ένα ειδικό βιβλίο, αλλά έλεγε διαρκώς “δεν είμαι έτσι, είμαι εγώ”. Ανησυχούσα ότι αυτό θα κλόνιζε την αυτοπεποίθησή της, κάτι που δεν συνέβη.
Μια ημέρα φίλη μου είπε για ένα νέο πρακτορείο, το Zebedee, που ήθελε να συνεργαστεί με ανθρώπους με αναπηρίες, οπότε αποφάσισα να κάνω αίτηση για την Έλι.
Λίγο καιρό μετά, την επέλεξαν να πρωταγωνιστήσει σε χριστουγεννιάτικη διαφήμιση και από εκεί απογειώθηκε η καριέρα της. Είναι πολύ πεισματάρα και δυναμική.
Η Έλι ακόμα με σοκάρει. Λατρεύει την κάμερα και την προσοχή, μπορώ να δω πόσο το απολαμβάνει και το αγαπά.
Πρόσφατα αγόρασε δικό της σπίτι με τα έσοδα από το μόντελινγκ, αλλά δεν ξέρουμε αν θα μπορέσει ποτέ να ζήσει μόνη. Προς το παρόν μένουμε μαζί και προσπαθούμε να την ενθαρρύνουμε να γίνει πιο ανεξάρτητη, αλλά ακόμη είναι πολύ ευάλωτη.
Πρέπει να την προετοιμάσουμε για το πώς θα ανταπεξέλθει όταν μια ημέρα δεν θα είμαστε εδώ. Η μεγαλύτερη αδελφή της, Έιμι, προφανώς θα την προσέχει, αλλά δεν θα της αναθέταμε ποτέ όλη αυτή την ευθύνη.
Ελπίζω να έχει αλλάξει η στάση απέναντι στο σύνδρομο Down από τότε που γεννήθηκε η Έλι, αλλά ακόμη υπάρχει άγνοια. Συχνά στον δρόμο, ο κόσμος μου κάνει ερωτήσεις για την Έλι και δεν της απευθύνεται. Δεν συνειδητοποιούν πως μπορεί να μιλήσει και πόσο ισχυρή προσωπικότητα έχει».
