Ο Τζίμης Πανούσης του τραγουδιού και της σάτιρας έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 64 ετών, σαν σήμερα το 2018. Κι αν η δεύτερη – η σάτιρα – τον χαρακτήρισε οριστικά, το πρώτο ήταν η μεγάλη του αγάπη. Όμως μέσα στα χρόνια, όλο και λιγότερο στεκόταν ο κόσμος σ’ αυτό το ιδιαίτερο χρώμα της φωνής του και στα τραγούδια του κι όλο περισσότερο αναζητούσε το κυνικό του χιούμορ του, τον αιρετικό Πανούση. Κι ας ήταν πρωτοποριακό για την εποχή του το τραγούδι του, αυτό το μείγμα τρυφερότητας Φροϋδικής ανάλυσης και κοινωνικής κριτικής. Τον άλλο Τζιμάκο έψαχναν, που είτε από τη σκηνή, είτε από τα τηλεοπτικά παράθυρα, είτε μέσα από τις εκπομπές του στο ραδιόφωνο, αρνιόταν να συμβιβαστεί με το political correct κι εκσφενδόνιζε πικρές αλήθειες με τη φόρα του εφήβου.
Ο Τζιμάκος μπήκε στον καλλιτεχνικό χώρο το 1973 , βρήκε από αγγελία δουλειά σε περιοδεύοντα θίασο. Στη συνέχεια εγκατέλειψε το θίασο για να δουλέψει ως υπάλληλος στην Εθνική Τράπεζα από την οποία παραιτήθηκε σε σύντομο χρονικό διάστημα. Η συνέχεια είναι γνωστή. Μουσικές Ταξιαρχίες με τον Τζίμη Πανούση (φωνή, στίχοι, μουσική) και τους Σπύρο Πάζιο (κιθάρα, synthesizer, έγχορδα), Γιάννη Δρόλαπα (ηλεκτρική κιθάρα), Βαγγέλη Βέκιο (τύμπανα) και Δημήτρη Δασκαλοθανάση (μπάσο). Στη συνέχεια προστέθηκε και ο Van Svarnas (σαξόφωνο). Η πρώτη τους εμφάνιση σε κοινό έγινε το 1980 στο “Skylab” στην Πλάκα, ενώ η πρώτη τους δισκογραφική δουλειά είναι ο δίσκος Μουσικές Ταξιαρχίες που κυκλοφόρησε από την MINOS-EMI το 1982. Νωρίτερα (το 1980) είχε κυκλοφορήσει μία ανεξάρτητη παραγωγή σε κασέτα, το “Disco Tsoutsouni”.
Ακολούθησαν οι δίσκοι Αν η Γιαγιά μου είχε Ρουλεμαν (1984) και Hard Core (ζωντανή ηχογράφηση, 1985). Το 1983 οι Μουσικές Ταξιαρχίες καμουφλάρονται κάτω από το όνομα Alamana’s Bridge (= Γέφυρα της Αλαμάνας) και συμμετέχουν στο δίσκο-συλλογή ελληνικού ροκ Made in Greece Vol.1, παρά τις αντιρρήσεις της τότε δισκογραφικής τους εταιρείας. Από τον επόμενο δίσκο “Κάγκελα Παντού” (1986) ο Πανούσης αποφασίζει να συνεχίσει μόνος του.
Από την πορεία του δεν μπορεί κανείς να εξαιρέσει το ραδιόφωνο την τηλεόραση και τον κινηματογράφο αλλά και τα έξι βιβλία του Πανούση, κυρίως βασισμένα στις ραδιοφωνικές του εκπομπές.
Έχει μια δεκαπεντάχρονη ιστορία σαν ραδιοφωνικός παραγωγός στους ραδιοσταθμούς Top FM, Κανάλι 15, Ωχ FM, Flash 9.65, 88 μισό Θεσσαλονίκης, ΣΚΑΪ 100.3FM, City FM 99.5. Η τηλεοπτική εκπομπή του Κορίτσια ο Τζίμης που επρόκειτο να μεταδοθεί από την τότε ΕΤ2 το 1995 τελικά «κόπηκε», ωστόσο στιγμιότυπά της έχουν κατά καιρούς παρουσιάσει κατά τη διάρκεια τηλεοπτικών συνεντεύξεών του. Έχει εμφανιστεί έκτακτα σε τηλεοπτικές σειρές όπως οι Δέκα Μικροί Μήτσοι του Λάκη Λαζόπουλου. Στον κινηματογράφο, έχει πρωταγωνιστήσει στην ταινία Ο δράκουλας των Εξαρχείων (1981) του Νίκου Ζερβού μαζί με τις υπόλοιπες Μουσικές Ταξιαρχίες και έχει εμφανιστεί ως γκεστ σταρ στις ταινίες Ηνίοχος (1995) του Αλέξη Δαμιανού, Προστάτης Οικογένειας (1997) του Νίκου Περάκη και Safe Sex (1999) των Μ. Ρέππα – Θ. Παπαθανασίου.
Ο Τζιμάκος τα δικαστήρια και οι εχθροί
Ο Πανούσης αγαπήθηκε κι έκανε κι εχθρούς με πιο γνωστή τη διαμάχη με τον Γιώργο Νταλάρα. Μπαινόβγαινε συχνά στα δικαστήρια εξαιτίας δηλώσεων αλλά και στίχων του. Με το δίσκο «Δουλειές του Κεφαλιού» κατηγορήθηκε για περιύβριση εθνικού συμβόλου αφού στο εξώφυλλο του δίσκου εικονιζόταν να ανοίγει τρύπες σε ελληνικές σημαίες. Για αυτές τις κατηγορίες αθωώθηκε.
Ένα εξώφυλλο στο περιοδικό Κλικ το 1999 πού έδειχνε τον Τζίμη ντυμένο αρχιεπίσκοπο να δαγκώνει ένα μήλο κρατώντας την κιθάρα του ήταν η αιτία για την κατηγορία αυτού και των εκδοτών του περιοδικού για καθύβριση θρησκεύματος. Οι κατηγορούμενοι κρίθηκαν ομόφωνα αθώοι από το ακροατήριο. Στις αρχές του 2005 ο Πανούσης καταδικάστηκε, ερήμην, από το πρωτοδικείο Πάτρας για εξύβριση αστυνομικού επειδή κατά τη διάρκεια παράστασής του στην πόλη έκανε τηλεφωνική φάρσα σε συνταξιούχο αστυνομικό. Ο Πανούσης έχει κατηγορηθεί από το ΚΙΣ για εκφράσεις αντισημιτικών απόψεων , συνήθως σχετικά με τις θέσεις του περί την σύρραξη Ισραήλ – Παλαιστίνης. Κατά τη διάρκεια τις εκπομπής του Δούρειος Ήχος στο σταθμό City 99,5 το 2009, δήλωσε κατά τ’ άλλα ¨Εβραίοι – Γουρούνια – Δολοφόνοι κακή σας μέρα, κακό ψόφο νάχετε».
Του ασκήθηκε επίσης κριτική για το υψηλό κόστος στα μαγαζιά που έπαιζε όμως οι αίθουσες αυτές δεν άδειασαν ποτέ ως το τέλος της ζωής του. Ο Τζίμης Πανούσης θα είναι για όσους τον αγάπησαν πάντα ο Τζιμάκος και στα σίγουρα θα μας λείψει η οπτική του, η φωνή του και το πιπεράτο χιούμορ του.
