«Στη γενιά της μάνας μου δεν θυμάμαι με τις φίλες της να περνάνε σοβαρή κρίση γιατί τα χρόνια περνούν» ανέφερε η ηθοποιός
Η Ρένια Λουϊζίδου μίλησε για τον γάμο της, τη σχέση με τον γιο της άλλα και για το πρότυπο της γυναίκας σήμερα.
Η ηθοποιός έδωσε συνέντευξη στην κάμερα της εκπομπής «Ελένη» την Πέμπτη 25 Ιανουαρίου.
Για τη διάρκεια του γάμους της σχολίασε: «Δεν έχω ιδέα πως έχει κρατήσει ο γάμος μου τόσα χρόνια. Δεν ξέρω πως γίνεται. Εκτός από την αγάπη και τη φροντίδα, είναι η τύχη; Είναι τα άστρα; Με τον σύζυγο μου νομίζω αρχίσαμε να περπατάμε μαζί προς μια κατεύθυνση η οποία ήτανε αρεστή και στους δυο μας. Κάναμε μια εξέλιξη και μια πορεία προς τα κάπου μαζί χέρι – χέρι στο ίδιο μέρος. Πολλές φορές σε παίρνει η ζωή από κάτω, η ταχύτητα να προλάβεις τα πράγματα να εξυπηρετείς την καθημερινότητα και ξεχνάς τον άνθρωπο που είναι δίπλα σου και τη σχέση σου μαζί του».
Στη συνέχεια, για τη σχέση που έχει με τον γιο της ανέφερε: «Με τον γιο μου μιλάμε πολύ κουβεντιάζουμε, για κοινωνικά θέματα όχι μόνο για τα δικά του ή τα δικά μας. Η δουλειά μου είναι να είμαι μαμά του όχι φίλη του. Αυτή η γενιά λίγο δυσκολεύεται να ονειρευτεί τη ζωή της, δεν τα χούμε καλοκαταφέρει η προηγουμένη γενιά στο τι τους παραδίνουμε».
Και συμπλήρωσε: «Εγώ πιστεύω στη μόρφωση και στην καλλιέργεια ακράδαντα δεν είμαι όμως σίγουρη ότι γίνεται μόνο μέσω του πανεπιστήμιου, ο γιος μου σπουδάζει στο ΕΚΠΑ αλλά δεν είναι μόνο αυτό και δεν θεωρώ ότι η μόρφωση του και η καλλιέργεια του έχει να κάνει συγκεκριμένα με τις σπουδές του».
Αναφορικά με το πρότυπο της σημερινής γυναίκας σε σχέση με το παρελθόν η Ρένια Λουϊζίδου σημείωσε: «Χωρίσει δεν χωρίσει η γυναίκα μετά τα 50 θα δεχτεί πίεση κοινωνική, στο πώς δείχνεις και αν κρατάς κομμάτι από τη νεότητα σου δεν έχει να κάνει με το αν είσαι παντρεμένη, ανύπαντρη αν είσαι ηθοποιός ή υπάλληλος σε τράπεζα. Έχει να κάνει με το πρότυπο της γυναίκας. Απλώθηκε και στην πιο απλή και καθημερινή γυναίκα το “τρέχα να προλάβεις τον χρόνο”. Στη γενιά της μάνας μου δεν θυμάμαι με τις φίλες της να περνάνε σοβαρή κρίση γιατί τα χρόνια περνούν… Βεβαίως το σχολίαζαν αλλά υπήρχε μεγαλύτερη αποδοχή και συμφιλίωση με την εικόνα τους».