«Μπαίνω στο νοσοκομείο και δεν ξέρω αν θα βγω ζωντανός»: Δακρύζει όλο τo Ίντερνετ για τον Γιώργο Δασκαλάκη

Ο Γιώργος Δασκαλάκης σε συνέντευξή του στη μεσημεριανή εκπομπή του Νάσου Γουμενίδη στο Open, μίλησε για τη μάχη που δίνει με τον καρκίνο.

Ειδικότερα, ο τραγουδιστής αποκάλυψε πώς άρχισε η περιπέτεια με τον καρκίνο και υπογράμμισε ότι αν είχε αγνοήσει κάποια συμπτώματα, σήμερα, ενδεχομένως να μην ήταν στη ζωή.

Η συγκλονιστική εξομολόγηση του Γιώργου Δασκαλάκη

Όπως χαρακτηριστικά υπογράμμισε «όλοι λένε ότι είμαι ήρωας, εγώ δεν κάνω τίποτα. Εγώ αυτό που κάνω είναι να αντέχω τους πόνους, να είμαι σε ένα κρεβάτι εδώ και 1,5 χρόνο, να τηρώ αυτά που είπε ο γιατρός μου, να κλαίω και να ταλαιπωρώ τους γύρω μου. Και αντέχω! Και όλα αυτά τα μηνύματα που μου στέλνουν και μου γράφουν ότι παίρνουν δύναμη από εμένα, κάντε το, αξίζει!».

Ο Γιώργος Δασκαλάκης πήγε σχεδόν πεθαμένος στο νοσοκομείο

Σχετικά με το πως ξεκίνησε η περιπέτεια με την υγεία του, ο Γιώργος Δασκαλάκης «εγώ είχα προβλήματα εδώ και δύο χρόνια. Μου έλεγε η Μαρία (σ.σ: η σύντροφός του) ότι είμαι κίτρινος και τα καμπανάκια τα αγνοούσα. Έβγαλα ένα σπυράκι στη μασχάλη και έλεγα “δεν είναι τίποτα”. Μέχρι που σωριάστηκα από το σκαμπό, μέχρι που ήρθα στο σπίτι και ήθελα να δείξω ότι είμαι καλά, αλλά δεν ήμουν. Θυμάμαι ότι με έφεραν στο σπίτι οι συνάδελφοι και είπα στη μητέρα μου “πάρε ασθενοφόρο”. Αν το είχα αφήσει, θα μου άναβες καντήλι. Στο νοσοκομείο πήγα ένας πεθαμένος που είχε λίγο ανοιχτά τα ματάκια του. Όταν ήρθε το ασθενοφόρο και με πήραν αγκαλιά, σηκώθηκα και κοιτάω τον ορό στο σπίτι και είπα στη μητέρα μου “έχω καρκίνο”. Η μάνα μου δεν το είχε παραδεχτεί και 6-7 μήνες μετά. Όταν πήγα εκεί είδα και τα δύο μου χέρια με ορούς. Ήμουν νεκρός! Είχα πάθει ελεφαντίαση και έτρεχαν υγρά από παντού. Αυτός ο καρκίνος που έχω εγώ είναι ύπουλος, π@#$στης, κακός. Σου χτυπάει ήδη εκεί που είχες πρόβλημα. Με τον γιατρό μου την πρώτη μέρα τσακώθηκα. Εγώ του χρωστάω τη ζωή μου. Αυτός είναι ήρωας!».

 


Νέο τραγούδι από το συγκρότημα CAMERES

Δημοσιεύτηκε

σε

,

από

Ετικέτες: