“Δεν σημαίνει ότι, συγχωρώντας τους, θα συνυπάρχουμε ή θα κάνουμε παρέα” ομολογεί ο Μέμος Μπεγνής.
Ο Μέμος Μπεγνής παραχώρησε συνέντευξη στο περιοδικό Hello και τον δημοσιογράφο Γιάννη Βίτσα με αφορμή τα θεατρικά του σχέδια. Μέσα σε όλα, μάλιστα, ο δημοφιλής πρωταγωνιστής αναφέρθηκε στην σχέση με τον πατέρα του και τις σχέσεις που δεν διατηρούν σήμερα οι δυο τους.
Σε ποια ηλικία βρήκες τη δύναμη να εκφράζεις όσα πιστεύεις χωρίς να φοβάσαι;
Από μικρός, όταν κάτι με ενοχλούσε, το έλεγα – όχι βέβαια στο βαθμό στον οποίο το κάνω σήμερα. Μεγάλωσα σε μια μικροαστική οικογένεια στη Σαλαμίνα όπου υπήρχε το κλασικό πατριαρχικό μοντέλο «είσαι σπίτι μου, δε φιλοξενώ και θα κάνεις ό,τι λέω εγώ». Παρ’ όλα αυτά, πολλές φορές ερχόμουν σε κόντρα με το κατεστημένο και την πλήρωνα.
Άρα, το πρώτο κατεστημένο με το οποίο ήρθες σε κόντρα ήταν ο πατέρας σου;
Ναι, ήταν ο πατέρας μου. Έτσι μεγάλωσε, δεν τον κατηγορώ. Κακά τα ψέματα, οι περισσότεροι – και δεν αναφέρομαι μόνο στη Σαλαμίνα, αλλά σε όλες τις μικρές κοινωνίες – ανατράφηκαν σε πατριαρχικές οικογένειες. Ο Ελληνάρας, που εγώ σιχαίνομαι, είναι αυτό το μοντέλο. Εγώ ωστόσο πάντα έλεγα τη γνώμη μου – πολύ περισσότερο όταν πάτησα στα πόδια μου και ανεξαρτητοποιήθηκα – και δεν έχω μετανιώσει.
Σε μια συνέντευξη σου εξομολογήθηκες ότι δεν μιλάς με τον πατέρα σου, αλλά εύχομαι να είναι καλά. Επομένως, τον έχεις συγχωρήσει.
Πρέπει να συγχωρούμε τους ανθρώπους, ό,τι κι αν έχει συμβεί ανάμεσα μας. Δεν σημαίνει ότι, συγχωρώντας τους, θα συνυπάρχουμε ή θα κάνουμε παρέα. Η μνησικακία όμως σωματοποιείται και βγαίνει εναντίον μας – μπορεί με ψυχολογικά προβλήματα, μια σοβαρή ασθένεια, με πολλούς τρόπους. Οπότε, πρέπει να καταλάβουμε ότι η συγχώρηση, που μπορεί να είναι πολύ δύσκολη σε κάποιες περιπτώσεις, κάνει καλό πρώτα απ’ όλα σε μας.