«Όταν έχω εσένα

μπορώ να ονειρεύομαι ξανά

ανοίγω μες στη θάλασσα πανιά

και πιάνω μες τα χέρια μου

τον κόσμο να τον φτιάξω…»

«Όταν έχω εσένα»… Το τελευταίο μεγάλο τραγούδι του Δημήτρη Μητροπάνου που αγαπήθηκε όσο λίγα και αποτέλεσε ύμνο στον έρωτα… Σε στίχους του Λάκη Λαζόπουλου και του Σταμάτη Κραουνάκη, αποτέλεσε το κύριο τραγούδι της παράστασης ο «Βιοπαλαιστής στη στέγη».

Μπορεί να ήταν μια από τις τελευταίες φορές που τραγούδησε τόσο αισθαντικά για τον έρωτα, όμως η 45χρονη καλλιτεχνική του πορεία ήταν γεμάτη μοναδικούς και αξέχαστους «ύμνους»: πάντα για τον έρωτα, αλλά και για τις αγωνίες και τα βάσανα. Κατάφερε όσο λίγοι ερμηνευτές να μιλήσει κατευθείαν στις καρδιές μας, μας έκανε να ερωτευθούμε, να νοσταλγήσουμε, να χορέψουμε, να ξεχαστούμε…

Δεν ήταν απλά ένας γνήσιος λαϊκός τραγουδιστής με βαθιά, χαρακτηριστική φωνή, αλλά ένας άνθρωπος αυθεντικός, πολιτικοποιημένος, που δεν μάσαγε τα λόγια του, ντόμπρος, που έπαιρνε θέση για όσα συνέβαιναν στον κόσμο. Αυτός ήταν ο Δημήτρης Μητροπάνος…

Γυρνώντας λίγο πίσω τον χρόνο τον βρίσκουμε να συνεργάζεται με κορυφαίους συνθέτες και ερμηνευτές, οι οποίοι σημάδεψαν το έργο του, όπως ο Γιώργος Ζαμπέτας, ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Δήμος Μούτσης, ο Μάριος Τόκας, χτίζοντας μια καριέρα συνυφασμένη με την ελληνική λαϊκή μουσική παράδοση.

Από τη «Θεσσαλονίκη» και τα «Λαδάδικα» έως τη «Ρόζα» και από το «Για να σ’ εκδικηθώ» μέχρι το «Όταν έχω εσένα», ό,τι και να τραγούδησε ήταν μαγευτικό, όχι μόνο για τον τρόπο που το ερμήνευσε, αλλά και γιατί συνδύασε το λαϊκό με το έντεχνο ρεπερτόριο.

Όλη του τη ζωή ακολούθησε μια πορεία σταθερή, πιστός στις απόψεις του για την κοινωνία, «από κούνια» αριστερός, αντιμαχόμενος τα «δήθεν», πάντα αυθεντικός και αληθινός, μέχρι το τέλος. Το τέλος που ήρθε πρόωρα το 2012 μετά από μια μεγάλη μάχη με τον καρκίνο. Η φωνή του, όμως, βρίσκεται ακόμα εδώ μαζί μας, να μας συγκινεί και να μας συντροφεύει.

Στίχοι: Λάκης Λαζόπουλος, Σταμάτης Κραουνάκης «Όταν έχω εσένα»

Μουσική: Σταμάτης Κραουνάκης

Όταν έχω εσένα
μπορώ να ονειρεύομαι ξανά
ανοίγω μες στη θάλασσα πανιά
και πιάνω μες τα χέρια μου
τον κόσμο να τον φτιάξω

Όταν έχω εσένα
μπορώ να μη βυθίζομαι αργά
τα βράδια που πληγώνεται η καρδιά
και πιάνω το μαχαίρι
το σκοτάδι να χαράξω

Κάνε ένα βήμα
να κάνω το επόμενο
αίμα μου και σχήμα
λόγος και ψυχή στο συμφραζόμενο

Όταν έχω εσένα
νιώθω σαν παιδί, έχω έναν άνθρωπο
μη φοβού κανένα
Εσύ κι εγώ στον κόσμο
τον απάνθρωπο

Εσύ κι εγώ
Όταν έχω εσένα
μπορώ να βάψω με ασήμι τη σκουριά
μπορώ να κοιμηθώ με σιγουριά
να πιάσω με τα χέρια μου
τους δράκους να σκοτώσω

Όταν έχω εσένα
αντέχω, πάω δίπλα στον γκρεμό
το ξέρω, έχω ένα χέρι να πιαστώ
κοντά μου έναν άνθρωπο
τα χρόνια μου να ενώσω