Site icon Είμαστε Str8 τι να κάνουμε!

Η ιστορία του τραγουδιού που για 20 χρόνια έμεινε στα αζήτητα, το πήρε ο Μητροπάνος και το έκανε τεράστια επιτυχία

Δημήτρης Μητροπάνος: Ο γνωστός τραγουδιστής είχε ερμηνεύσει το «Τι με κοιτάζεις Ρόζα μουδιασμένο, συγχώρα με που δεν καταλαβαίνω τι λένε τα κομπιούτερς κι οι αριθμοί…».

Ήταν ένα τραγούδι που άφησε εποχή. Το 1996 κυκλοφόρησε από τη Minos EMI στο δίσκο «Στου αιώνα την παράγκα». Το 1976, ο ποιητής Άλκης Αλκαίος είχε στείλει το ποίημά του «Η Ρόζα», στον Θάνο Μικρούτσικο για να το μελοποιήσει.

Το αποτέλεσμα της ηχογράφησης δεν ήταν και το καλύτερο δυνατό κι έτσι η «Ρόζα» έμεινε για πολύ καιρό στα συρτάρια. Μέχρι το 1996, όταν και συναντήθηκαν οι Μητροπάνος και Μικρούτσικος, οι οποίοι συμπλήρωσαν ο ένας τον άλλο και έβγαλαν ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα. Πλέον, όλη η Ελλάδα τραγουδούσε τη «Ρόζα».

Δημήτρης Μητροπάνος: Τι αναφέρει ο Θάνος Μικρούτσικος στην αυτοβιογραφία του για τη «Ρόζα»

«Οι ηχογραφήσεις ξεκίνησαν το καλοκαίρι του 1996. Η “Ρόζα” μας παίδεψε πολύ στο στούντιο. Δεν μπορούσαμε να βρούμε τον τρόπο που θα έπαιζαν τα τύμπανα. Ήμασταν έξι ώρες και προσπαθούσαμε να βρούμε κάτι που θα με ικανοποιούσε. Ντράμερ ήταν ο σπουδαίος μουσικός Νίκος Καπηλίδης. Δεν ήθελα τα τυπικά χτυπήματα του ζεϊμπέκικου. Κάποια στιγμή ζητάω από τον Καπηλίδη να βγάλει το πουκάμισό του! “Σοβαρολογείτε;” με ρωτάει. “Απολύτως” του απαντάω. Βγάζει το πουκάμισο και ζητάω αν υπάρχει στο στούντιο καμιά προβιά για να φορέσει! Προβιά βέβαια δεν βρήκαμε, αλλά λέω στον Καπηλίδη να σκεφτεί ότι είναι ένας Βίκινγκ και να παίξει το κομμάτι όπως θα έπαιζε το ζεϊμπέκικο ένας Βίκινγκ. Τα κατάφερε απόλυτα».

Δημήτρης Μητροπάνος: Τι αναφέρει ο Θάνος Μικρούτσικος στη συνέντευξή του στην «Αυγή» για τη «Ρόζα»

«Δε θέλησε ποτέ, μα ποτέ, όσες φορές και αν τον ρώτησα να μου πει, αλλά προσωπικά είμαι εκατό τοις εκατό σίγουρος ότι ναι, είναι! Κάποιο πολύ κοντινό του πρόσωπο μου είχε πει ότι κάποτε υπήρχε στην ζωή του μία Ρόζα αλλά για εμένα αναμφίβολα το τραγούδι έχει γραφτεί για την Λούξεμπουργκ. Το αποδεικνύει νομίζω και ο συγκλονιστικός στίχος “πώς η ανάγκη γίνεται Ιστορία / πώς η Ιστορία γίνεται σιωπή” ο οποίος συνοψίζει την συγκυρία καλύτερα από οποιονδήποτε άλλο στην ελληνική γλώσσα».

enimerotiko.gr

Exit mobile version