Θλίψη, θλίψη, θλίψη. Μόνο θλίψη.
Κάποιοι στο twitter έγραψαν για αυτή τη νύχτα: «Κείνο το βράδυ σώπαιναν οι λύκοι, γιατί ούρλιαζαν οι άνθρωποι!»
Σήμερα το πρωί σηκώθηκα με την κόρη μου ως συνήθως. Φάγαμε με το πρωινό μας, ντυθήκαμε, την πήγα μέχρι το σχολείο και έφυγα. Μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν είχα ανοίξει το κινητό μου. Δεν είχα μάθει για αυτή την τραγωδία που συνέβη μέσα στη νύχτα.
Άνοιξα το ραδιόφωνο και εκεί που περίμενα να ακούσω την εκπομπή που πάντα ακούω, ο ραδιοφωνικός παραγωγός μιλούσε για μια τραγωδία που συνέβη στα Τέμπη.
«Τραγωδία;», «Τέμπη;», «Θεέ μου τι συνέβη;» αναρωτήθηκα. Χρειάστηκαν μόνο λίγα λεπτά για να μάθω για την έκταση της τραγωδίας.
Ένα «γιατί» από το πρωί γυρνάει στο κεφάλι μου. Οι ενημερωτικές εκπομπές μιλούν μέχρι στιγμής για 36 νεκρούς και δεκάδες τραυματίες (ανάμεσα στους τραυματίες δύο μικρότερα παιδιά 7 χρόνων και 9 μηνών) από τη σύγκρουση των τρένων. Ανάμεσα σε αυτούς φοιτητές. Παιδιά. Παιδιά και νέοι που επέλεξαν το τρένο για να ταξιδέψουν με ασφάλεια.
Αυτή τη στιγμή ανήσυχοι γονείς, συγγενείς, γιαγιάδες, παππούδες, σύντροφοι, σύζυγοι, βρίσκονται στα τηλέφωνα και προσπαθούν να μάθουν αν τα παιδιά τους, οι συγγενείς τους, οι άνθρωποί τους, είναι καλά. Άνθρωποι αυτή τη στιγμή αγωνιούν και περιμένουν για ένα καλό νέο για τον δικό τους άνθρωπο που επέβαινε στο τρένο.
Θεέ μου, γιατί να συμβαίνει όλο αυτό;
Τα μάτια μου βουρκώνουν. Προσπαθώ να θυμηθώ αν φίλησα το παιδί μου πριν βγει από την πόρτα του αυτοκινήτου. Σήμερα θα πήγαινε εκδρομή με το λεωφορείο. Ανησυχώ.
Ένα συναίσθημα ανησυχίας με έχει κατακλίσει. Αρνητικές σκέψεις γυρνούν μέσα στο κεφάλι μου. Θα είναι καλά; Θα γυρίσει καλά; Θα γυρίσει στην αγκαλιά μου.
Πώς ένα τέτοιο περιστατικό μπορεί να κάνει -ιδιαίτερα εμάς τους γονείς- ανήσυχους; Μια ανασφάλεια που σε κάνει να σκέφτεσαι «Πώς στο καλό μπορώ να προστατέψω το παιδί μου;»
Οι επιβάτες, επέλεξαν το τρένο για να ταξιδέψουν. ΤΟ ΤΡΕΝΟ. Δεν επέλεξαν ένα αεροπλάνο, ένα λεωφορείο, ένα αυτοκίνητο, όπου τα ατυχήματα είναι πιο εύκολο να συμβούν. Διάλεξαν το τρένο. Τι πιο ασφαλές…
Μαύρη μέρα ξημέρωσε σήμερα και όλοι θα κληθούμε να την αντιμετωπίσουμε είτε ως παρατηρητές, είτε ως οικείοι που θα θρηνήσουν.
Κάποιοι, όλα τα χρόνια που πέρασαν (και που περνούν) λένε τις μάνες υπερβολικές που ανησυχούν. Υπερβολικές που ξενυχτούν στον καναπέ τους περιμένοντας τα παιδιά τους να γυρίσουν από μια νυχτερινή έξοδο. Υπερβολικές που φοβούνται να αφήσουν τα παιδιά τους να απολαύσουν μια εκδρομή είτε με λεωφορείο, αεροπλάνο, πλοίο, τρένο. Πάντα αυτή η ανήσυχη μάνα όσο περιμένει με αγωνία θα βάλει απίστευτα σενάρια με το νου της. Σενάρια που καταλήγουν σε ένα άσχημο τέλος.
Καμιά μάνα δεν λειτουργεί με διακόπτη. Καμιά δεν μπορεί από τη μια στιγμή στην άλλη να διώξει την ανησυχία της. Για εκείνη το παιδί της θα είναι πάντα μωρό. Και μέχρι να το δει και να το αγκαλιάσει, θα ανησυχεί.
Κάποιες αυτή τη στιγμή ανησυχούν, περιμένουν πάνω από ένα τηλέφωνο για να ακούσουν τη φωνή του παιδιού τους, βρίσκονται έξω από κάποιο νοσοκομείο για να μάθουν αν το παιδί τους είναι καλά. Τίποτε δεν μπορεί να διώξει την ανησυχία που νιώθουν. Θέλουν να είναι ένα όνειρο. Μια απλή ανησυχία. Από εκείνες που ένιωθαν κάθε βράδυ που ξενυχτούσαν στον καναπέ τους και έβλεπαν κάποια στιγμή το παιδί τους να ανοίγει την πόρτα και να μπαίνει αθόρυβα μέσα για να μην τις ανησυχήσει. Για να μην τις ξυπνήσει και ακούσει την κατσάδα της.
(Για να προλάβω κάποια αρνητικά σχόλια, ναι, μέσα στο τρένο δεν βρίσκονταν μόνο φοιτητές και μικρά παιδιά. Επέβαιναν νέοι και άλλοι επιβάτες μεγαλύτερων ηλικιών που αυτή τη στιγμή οι συγγενείς και οι οικείοι τους περιμένουν για ένα καλό νέο. Στάθηκα περισσότερο στις μαμάδες, γιατί ως μαμά πονώ βαθιά και ανησυχώ. Σήμερα αρκετές οικογένειες θα κλάψουν από χαρά που θα μάθουν ένα καλό νέο και από λύπη που έχασαν έναν δικό τους άνθρωπο. Και η σκέψη μου, η συμπόνια μου και η καρδιά μου βρίσκεται σε όλους αυτούς. Μακάρι για όλους να ήταν ένα κακό όνειρο.)
Τpαγωδία στα Τέμπη: Τα τηλέφωνα επικοινωνίας για ενημέρωση των συγγενών
Οι οικείοι και συγγενείς των επιβατών της αμαξοστοιχίας της Hellenic Train, που εκτελούσε το δρομολόγιο Αθήνα- Θεσσαλονίκη μπορούν να επικοινωνούν στα τηλέφωνα προκειμένου να ενημερωθούν για τους επιβάτες που μετακινήθηκαν με ασφάλεια στη Θεσσαλονίκη καθώς και για όσους μεταφέρθηκαν σε νοσοκομεία.
- 2410683175 (διεύθυνση αστυνομίας Λάρισας)
- 2410683176 (διεύθυνση αστυνομίας Λάρισας)
Στο γενικό νοσοκομείο Λάρισας έχει ξεκινήσει η διαδικασία αναγνώρισης και ταυτοποίησης των θυμάτων, ανέφερε η εκπρόσωπος Τύπου της Αστυνομίας, Κωνσταντία Δημογλίδου, σε κοινή ενημέρωση με την Πυροσβεστική.
Επισημαίνεται ότι για την οριστική αναγνώριση των νεκρών θα πρέπει να πραγματοποιηθεί η διαδικασία βιολογικής ταυτοποίησης.