Άγιος Παΐσιος: «Η τροφή είναι το «φάρμακο» σου και το φάρμακο σου είναι η τροφή!». Από τότε που ο Ιπποκράτης διατύπωσε τη συγκεκριμένη άποψη, πολλοί επιστήμονες, γιατροί, διατροφολόγοι αλλά και πνευματικοί άνθρωποι ανακάλυψαν και απέδειξαν ότι ορισμένες τροφές διαθέτουν ιδιαίτερες ιδιότητες, οι οποίες προάγουν το σύνολο της ανθρώπινης υγείας.
Πράγματι, η σημερινή επιστημονική έρευνα έρχεται να επιβεβαιώσει την άποψη αυτή αποδεικνύοντας τις ευεργετικές δράσεις ορισμένων τροφίμων.
Όλο και περισσότερες επιστημονικές ανακαλύψεις αναδεικνύουν το ρόλο και τη σημασία των διατροφικών συστατικών στη διαμόρφωση και διατήρηση της ανθρώπινης υγείας.
Γιατί όχι και της θεραπείας της όταν αυτή κλονιστεί; Και ως γνωστόν η αποκλειστική πηγή πρόσληψης των θρεπτικών ουσιών είναι τα διάφορα τρόφιμα. Κάθε όργανο επιτελεί έναν ιδιαίτερο ρόλο στον οργανισμό και παρουσιάζει τη δική του σημασία στην καλή κατάσταση της υγείας.
Ταυτόχρονα έχει και τις δικές του ανάγκες, οι οποίες μπορούν να υποστηριχθούν μόνο μέσω των διατροφικών ουσιών, διατηρώντας την καλή του κατάσταση για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Την ίδια ώρα που πολλές φορές τα φάρμακα αποτυγχάνουν να δώσουν μια οριστική λύση σε ορισμένες χρόνιες παθήσεις, επιστημονικές μελέτες προσφέρουν σημαντικές αποδείξεις για το πώς ορισμένα διατροφικά συστατικά και τρόφιμα μπορούν να αποτελέσουν μέρος μιας πιθανής θεραπείας. Και φυσικά πρόληψης.
Επιστημονικές ανακαλύψεις επιβεβαιώνουν μάλιστα ότι ορισμένα θρεπτικά συστατικά μπορούν να συμβάλουν, ίσως και καλύτερα από τη φαρμακευτική αγωγή, στην αποκατάσταση των βλαβών που δημιουργούνται από τα διάφορα χρόνια νοσήματα.
Το Άγιο Όρος και η χλωρίδα του αποτελεί ένα μεγάλο φαρμακείο για τον ανθρώπινο οργανισμό και παρέχει εξαιρετικά ιάματα για τις ασθένειες που δημιουργεί ο σύγχρονος τρόπος ζωής.
Ο Άγιος Παϊσιος και τα μυστικά της υγιεινής διατροφής
Όσοι είχαν την τύχη να φτάσουν ως τη Παναγούδα, το κελί του οσίου Παϊσίου στο Άγιο Όρος θα διαπίστωναν τρία πράγματα:
-την αφοσίωση του γέροντα στα «πνευματικά βότανα» για τη σωτηρία της ψυχής.
– την αποστροφή του στο πολύ φαγητό και την κρεατοφαγία,
-και τον απόλυτο σεβασμό που είχε στη Φύση.
Ο γέροντας Παϊσιος προσπαθούσε σε όλη του τη ζωή να αποφύγει τα φάρμακα και χωρίς να καταφεύγει στις εναλλακτικές θεραπείες, να στηρίζει την υγεία του στην κατανάλωση φρούτων και λαχανικών («τα καρότα κάνουν καλό, καθαρίζουν το αίμα») αλλά και στη χρήση βοτάνων («η μέντα βοηθάει στο άσθμα»), («το μέλι κάνει καλό στο ανοσοποιητικό») έλεγε συχνά σε όσους τον επισκέπτονταν.
Ο όσιος για το λόγο αυτό επισημαίνει ότι «για τον μοναχό αλλά και για τον κάθε άνθρωπο ο ρόλος της διατροφής και της νηστείας είναι σημαντικός». Σε όσους τον ρωτούσαν μετέφερε όλα εκείνα στα οποία είχε καταλήξει όλα τα χρόνια του μοναχισμού:
-Όλα τα βραστά ωφελούν μόνο με ωμό λάδι.
-Για όσους έχουν αϋπνίες υποστήριζε πως θα πρέπει να αποφεύγουν τα σινάπια (δημιουργούν πύρωση στη σάρκα!), τα μαρούλια, τα πολλά ζοχιά, τις παπαρούνες, την ήρα από το σιτάρι και τα σκόρδα. Το γάλα του κουτιού, το τσάι το ευρωπαϊκό που βγαίνει στην Κίνα που είναι σαν καφές.
-Αντίθετα ωφέλιμο είναι το φυσικό γάλα, το φλαμούρι, το μέλι. Το μέλι μπορεί να χρησιμοποιηθεί το πρωί με μια κουταλιά του γλυκού διαλυμένο σε ένα ποτήρι χλιαρό νερό ως ρόφημα. Βοηθάει εκτός των άλλων και στην πέψη και στη δυσκοιλιότητα.
-Για τη δυσκοιλιότητα βοηθάνε και τα βραστά σύκα. Τα ψητά ή βραστά κρεμμύδια και περισσότερο τα αγριόπρασα, ιδίως όταν σε αυτά βάζουμε και ωμό λάδι.
-Τα ωμά κρεμμύδια ως τροφή όταν είναι φρέσκα ή ξερά τα αφήνουμε στην παγωνιά για να φύγει το φαρμάκι.
-Το κρασί συνιστάται στους φιλάσθενους το οποίο συμπληρώνει τη λιτή τροφή, αλλά και σε αυτούς που έχουν αδύνατο στομάχι που δεν επιδέχεται… νερό.
Πολύ βοηθάει σε αυτές τις περιπτώσεις να βάζουμε δύο πόντους κρασί στο ποτήρι και μετά να το γεμίζουμε νερό και να πίνουμε το θολωμένο αυτό κρασόνερο.
Αυτές τις προτροπές μετέφερε ο όσιος Παϊσιος σε όσους τον επισκέπτονταν στο κελί του στην Παναγούδα και σε όσους του έστελναν επιστολές με τις οποίες του ζητούσαν συμβουλές για να ξεπεράσουν σωματικές ασθένειες που τους ταλαιπωρούσαν.
Oι σύγχρονοί μας μοναχοί, στηριζόμενοι σε αυτήν ακριβώς τη θεωρία έχουν ρίξει το βάρος τους, εκτός της προσευχής και της νηστείας στη διατροφή και τη χρήση των βοτάνων, του αγνού μελιού και στην παραγωγή εξαιρετικών προϊόντων (ελαιόλαδο, κρασί κ.ά) ενώ δεν είναι και λίγα εκείνα τα μοναστήρια τα οποία παρασκευάζουν διάφορες θεραπευτικές αλοιφές ή επιδίδονται και στην παραγωγή βοτάνων τα οποία χρησιμοποιούνται στα φαγητά ή για ροφήματα.