Σέ ραδιοφωνική ἐκπομπή τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, τό ἔτος 2021, ἔγινε ὅπως συνηθίζεται τελευταίως, παρουσίαση διαφόρων περιστατικῶν τῆς ζωῆς καί τῶν χαρισμάτων τοῦ γνωστοῦ ἱερομοναχοῦ Πορφυρίου, τόν ὁποῖο ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος ἀνεκήρυξε ἅγιον.

Κατά τή διάρκεια τῆς ἐκπομπῆς ὁμιλοῦσαν ἄνθρωποι οἱ ὁποῖοι εἶχαν προσωπικές ἐμπειρίες ἀπό τή συναναστροφή μαζί του. Κάποιος κύριος, λοιπόν, ἀνέφερε ὅτι ὁ γέροντας Πορφύριος, τοῦ εἶπε, ὅτι μποροῦσε νά βρίσκεται ταυτόχρονα σέ δύο καί τρία μέρη καί νά ἐνεργεῖ προσφέροντας θαυμαστή βοήθεια σέ ὅσους τόν χρειάζονταν. Εἶχε λάβει δῆθεν τό χάρισμα αὐτό ἀπό τόν Θεό.

Ἄραγε εἶναι ἀληθές τό γεγονός αὐτό; Ποιά βρίσκεται ἡ ἀλήθεια καί τι διδάσκει ἡ Ἐκκλησία γιά τή δυνατότητα αὐτή, τοῦ νά βρίσκεται, δηλαδή, κάποιος τήν ἴδια στιγμή ταυτόχρονα σέ περισσότερους ἀπό ἕναν τόπους;

Ὁ ἀποστόλος Παῦλος, μᾶς συμβουλεύει νά μην πιστεύουμε εὔκολα ὁτιδήποτε ἀκοῦμε, ἀλλά νά ἐξετάζουμε πρῶτα ἄν αὐτά πού λέγονται συμφωνοῦν μέ τήν διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας. «Ἀγαπητοί, μὴ παντὶ πνεύματι πιστεύετε, ἀλλὰ δοκιμάζετε τὰ πνεύματα εἰ ἐκ τοῦ θεοῦ ἐστιν, ὅτι πολλοὶ ψευδοπροφῆται ἐξεληλύθασιν εἰς τὸν κόσμον». (Ἰωάννου α΄ 4:1)

Ὁ ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης ἑρμηνεύοντας στό Ἐορτοδρόμιο, τό τροπάριο τοῦ Κανόνος τοῦ Μεγάλου Σαββάτου: «Ἄνω σε ἐν θρόνω καί κάτω ἐν τάφω τά ὑπερκόσμια καί ὑποχθόνια κατανοοῦντα, Σωτήρ μου, ἐδονεῖτο τῇ νεκρώσει σου· ὑπέρ νοῦν ὡράθης γάρ νεκρός ζωαρχικότατος», σχολιάζει τά ἐξῆς:

«Ὁ Χριστός μας, μέ τό νά εἶναι καί Θεός καί ἄνθρωπος· ὡς Θεός βρίσκεται πάντοτε ψηλά στόν οὐράνιο θρόνο μαζί μέ τόν Πατέρα του. Ταυτοχρόνως ὅμως βρίσκονταν καί κάτω στόν τάφο μαζί μέ τήν θεοϋπόστατη καί νεκρωθείσα σάρκα του. Βρίσκονταν ἐπίσης στόν Ἄδη μαζί μέ τήν θεοϋπόστατη ψυχή του καί στόν παράδεισο μαζί μέ τόν ληστή, ὅπως τοῦ εἴχε εἰπεί: «Σήμερον μετ’ ἐμοῦ ἔση ἐν τῷ Παραδείσω».

Ὅσα πλάσματα ἔφτιαξε ὁ Θεός εἴτε ὑλικά εἶναι αὐτά ὅπως ἡ φυσική δημιουργία ἤ τά σώματα τῶν ἀνθρώπων καί τῶν ζώων, εἴτε νοερά, ὄπως παραδείγματος χάριν, ἡ ἀόρατη ψυχή μας καί οἱ ἅγιοι ἄγγελοι, ἐξ ἀνάγκης βρίσκονται περιορισμένα σέ ὁρισμένο τόπο καί μποροῦν νά περιγραφθοῦν, ἐπειδή εἶναι κτιστά. Ὅλα τά κτιστά πλάσματα δέν μποροῦν νά βρίσκονται ταυτοχρόνως καί τήν ἴδια ἀκριβῶς στιγμή σέ δύο τόπους. Παραδείγματος χάριν καί ἐδῶ στή γῆ κι ἐκεῖ στόν οὐρανό. Ἀδύνατον φερ’ εἰπεῖν εἶναι ὁ Ἀπόστολος Παῦλος νά βρίσκεται τόν ἴδιο χρόνο καί στήν Κόρινθο κηρύττοντας καί στή Ρώμη δικαζόμενος ἀπό τόν Νέρωνα. Παρομοίως καί ὁ Ἀρχάγγελος Γαβριήλ ἔστω κι ἄν εἶναι πνεῦμα, εἶναι ἀδύνατον νά παραστέκεται στό Θρόνο τοῦ Θεοῦ καί ταυτόχρονα στήν Ναζαρέτ προσκομίζοντας στήν Παρθένο Μαρία τά χαρμόσυνα μηνύματα τοῦ Εὐαγγελισμοῦ. Ὅλα τά κτιστά πλάσματα εἶναι ἐξ ἀνάγκης περιορισμένα σέ ὁρισμένο τόπο εἴτε αὐτά εἶναι ἄνθρωποι εἴτε ἄγγελοι.

Ὁ περιορισμός ὅμως αὐτός δέν ἱσχύει γιά τόν Θεό, ἐπειδή ὁ Θεός εἶναι ἄκτιστος, ἀδημιούργητος, ἀγέννητος καί ἄναρχος, δηλαδή, δέν πῆρε τήν ἀρχή του ἀπό κάποιον ἄλλον. Μέ τό νά εἶναι λοιπόν ὁ Θεός ἄκτιστος καί παντελῶς ἄϋλος εἶναι καί παντελῶς ἀπερίγραπτος καί ἀπεριόριστος. Ἔτσι, λοιπόν, μπορεῖ νά εὑρίσκεται παντοῦ ταυτοχρόνως, νά γεμίζει τά πάντα καί νά εἶναι ὑπεράνω ὅλων.

Τοῦτο, λοιπόν, γνωρίζοντάς το ὁ Μελωδός πού ἔγραψε τόν Κανόνα τοῦ Μεγάλου Σαββάτου ἀποτείνει τόν λόγο πρός τόν Δεσπότην Χριστόν καί τοῦ λέγει: «Ὦ ψυχοσώστα Σωτήρ μου· βλέποντάς σε τά ὑπερκόσμια τάγματα τῶν Ἀγγέλων νά κάθεσαι στά δεξιά τοῦ Θεοῦ Πατρός, στό θρόνο τῆς μεγαλωσύνης, ὡς Θεός ὁμοούσιος μέ τόν Πατέρα καί τό Ἅγιο Πνεῦμα· βλέποντάς σε στά ὑποχθόνια, οἱ ψυχές, οἱ εὑρισκόμενες στόν ἄδη, νά βρίσκεσαι τόν ἴδιο καιρό καί τήν ἴδια στιγμή καί μέ τή νεκρωθείσα σάρκα σου στόν τάφο καί ἄνω στό θρόνω καί κάτω στόν τάφο, ἔτρεμαν καί ταράσσονταν ἀπό φόβο καί θαυμασμό γιά τήν παράδοξη αὐτή σου νέκρωση».

Ἄν, λοιπόν, σύμφωνα μέ τή ἀλάνθαστη διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας τό νά βρίσκεται κάποιος ταυτοχρόνως σέ πολλούς τόπους εἶναι γνώρισμα μόνον τοῦ Θεοῦ καί κανενός ἄλλου, ἄν ὁ Θεός μόνον δύναται νά εἶναι πανταχοῦ παρών καί οὔτε ἄγγελοι οὔτε πνεύματα οὔτε ψυχές δέν μποροῦν νά ἔχουν τέτοιες δυνατότητες, τότε τί εἶναι αὐτό πού ἔλεγε ὁ γέροντας Πορφύριος γιά τόν ἑαυτό του;

Ὅντως, ἀδελφοί, ἡ πλάνη καί ἡ ἀπάτη βασιλεύει μέσα στίς «Ἐκκλησίες» πού ἔχουν ἐνταχθεῖ στήν Οἰκουμενική κίνηση καί συμπροσεύχονται ἤ συλλειτουργοῦν μέ κάθε αἱρετική παραφυάδα. Πρέπει νά προσέχουμε ἀπό τέτοιους ψευδοπροφῆτες καί νά διαφυλάττουμε ἀμόλυντη τήν «Ἄπαξ παραθοδείσαν πίστιν τοῖς ἁγίοις».

Τέτοιες καί ἅλλες παρόμοιες πλάνες, μέ τίς ὁποῖες βομβαρδίζονται συνεχῶς τά τελευταία χρόνια οἱ ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, καταστρέφουν σιγά-σιγά καί ἀνεπαίσθητα τήν ἄμυνα τῆς Ἐκκλησίας, διαφθείροντας τό ὀρθόδοξο φρόνημα τοῦ λαοῦ μας.

Στῶμεν, λοιπόν, μετά προσοχῆς καί φόβου. Πρόσχωμεν.