Γεννήθηκαν 22 εβδομάδων και εξασφάλισαν μια θέση στο Γκίνες ως τα πιο πρόωρα δίδυμα του κόσμου.
Το θαύμα της ζωής αντανακλάται στα προσωπάκια του Αντία και της Άντριαλ Νανταρατζάχ, που γεννήθηκαν ύστερα από κύηση 126 ημερών, στον Καναδά. Το βιβλίο Γκίνες επισημαίνει ότι αν τα δίδυμα είχαν γεννηθεί έστω και μία ώρα νωρίτερα από τις 22 εβδομάδες οι γιατροί δεν θα είχαν εφαρμόσει το πρωτόκολλο για ειδικά μέτρα υποστήριξης.
Η πλήρης κύηση είναι στις 40 εβδομάδες, δηλαδή τα δίδυμα… βιάστηκαν να έρθουν στον κόσμο κατά 18 εβδομάδες.
Η μητέρα τους, Σακίνα Ρατζεντράμ δήλωσε ότι άρχισε να αισθάνεται πως ερχόταν η ώρα να γεννήσει όταν ήταν έγκυος μόλις 21 εβδομάδων και πέντε ημερών. Οι γιατροί της είπαν ότι τα βρέφη που κυοφορούσε «δεν μπορούσαν να επιβιώσουν» και τους έδιναν «0% πιθανότητες επιβίωσης». Για την Σακίνα Ρατζεντράμ αυτή ήταν η δεύτερη κύηση, καθώς είχε χάσει άλλο ένα παιδί στο ίδιο νοσοκομείο, κοντά στην κατοικία της στο Οντάριο του Καναδά.
Ο πατέρας, Κέβιν Νανταρατζάχ δήλωσε ότι οι γιατροί τους είχαν ενημερώσει πως δεν μπορούσαν να κάνουν κάτι σε μια τόσο πρόωρη γέννηση, κάτι που τον έκανε να μην κοιμάται τα βράδια και «να προσεύχεται κλαίγοντας».
Τα περισσότερα νοσοκομεία δεν μπαίνουν στη διαδικασία υποστήριξης νεογνών που έχουν γεννηθεί πριν από τις 24-26 εβδομάδες. Αλλά το ζευγάρι άλλαξε νοσοκομείο και κατέφυγε στο Νοσοκομείο του Όρους Σινά, στο Τορόντο, όπου υπάρχει μία ειδική μονάδα εντατικής θεραπείας νεογνών.
Όταν η κ. Ρατζεντράμ αισθάνθηκε τους πόνους της γέννας για δεύτερο 24ωρο ήταν έγκυος 21 εβδομάδων και έξι ημερών. Οι γιατροί της είπαν ότι αν τα παιδιά γεννιόντουσαν έστω και λίγα λεπτά πριν συμπληρωθούν οι 22 εβδομάδες κύησης, δεν θα μπορούσαν να τα σώσουν.
Παρά τη σοβαρή αιμορραγία, προσπάθησε «να κρατήσει τα παιδιά» για λίγες ώρες, όπως λέει συγκινημένη.
Τα νερά έσπασαν 15 λεπτά μετά τα μεσάνυχτα, λιγότερες από δύο ώρες αφού είχε μπει στις 22 εβδομάδες κύησης και τα δίδυμα ήρθαν στον κόσμο.
Ο Αντία και η Άντριαλ είναι πλέον ενός έτους και η υγεία τους είναι καλή, παρόλο που τις πρώτες εβδομάδες αντιμετώπισαν πολλά προβλήματα.
«Βλέπαμε τα παιδιά μας να πεθαίνουν μπροστά στα μάτια μας, κάποιες φορές», λέει η μητέρα τους. Σήμερα «είναι πολύ καλά», αλλά η υγεία τους παρακολουθείται στενά από τους γιατρούς.
